Wellington, bergen, stranden en gletsjers

6 december 2017 - Franz Josef Glacier, Nieuw-Zeeland

De wekker gaat eigenlijk iets te vroeg na de drankjes van de avond ervoor maar Karl en ik gaan vandaag naar Wai-O-Tapu en daarvoor moeten we nog uit checken. Gelukkig zijn we net op tijd bij de shuttlebus die ons naar het vulkanische grondgebied brengt. In Rotorua komt er regelmatig een geur van rotte eieren voorbij en deze komt van Wai-O-Tapu vandaan, gelukkig hebben we geen erge kater! Haha Het is een bijzonder gebied, met de raarste kleuren en geuren. Het water is hier rond de 100 graden waardoor er veel damp vanaf komt. Alles bij elkaar lijkt het soms alsof je op een andere planeet loopt. Nadat we het hele terrein bijna 2x hebben gezien, neem ik afscheid van Karl en stap ik weer op de volgende Stray bus. Er zitten veel bekende van de Oostkust in en met zijn alle gaan we naar een afgelegen dorpje genaamd Murupara, hier verblijven we bij een Mauri familie. Het is een moderne familie die volgens oude Mauri gewoontes leven en ons veel over de tradities leren. Het is interessant om alle verhalen te horen en te zien hoe ze met bepaalde dingen omgaan. We eten een lekkere maaltijd die onder de grond wordt klaargemaakt. Het is heel de dag super lekker weer en de omgeving is prachtig. Happy hour duurt hier uren dus met de nodige ciders vermaken we ons goed aan het meer en bij het kampvuur. 

Het eten van de avond ervoor was enorm veel en er is nog veel over. De omgeving van de plek waar we nu zijn is erg arm en er is voor Nieuw Zeelandse begrippen veel criminaliteit. De toekomst van de Mauri kinderen is hier dan ook wat minder rooskleurig. Wij gaan daarom met alle restjes van het eten naar de school in Murupara. De kinderen laten ons een Haka zien en wij stellen ons een voor een voor. De kinderen zijn heel geïnteresseerd in de landen waar wij vandaan komen en allemaal zijn geweest. Vooral de jongen die in het leger zit was erg populair. We spelen en praten met de kinderen en nemen dan weer afscheid en laten het eten achter voor de lunch. We nemen afscheid van de vriendelijke en gastvrije familie en rijden dan verder naar Taupo. We hebben hier niet heel lang, maar tijd genoeg voor een heerlijke burger aan het meer. Lake Taupo is net zo groot als Singapore en omringd met bergen. We zitten lekker in het zonnetje op het terras en maken een wandeling rondom het meer. Helaas blijven er best wel wat mensen voor een paar nachten in Taupo, dus na afscheid genomen te hebben rijden we langs een ontzettend mooie route, door de bergen naar Blue Dock Station in Whakahoro. Het is een plekje in the middle of nowhere en onderweg zien we allerlei koeien, schapen en herten op de weg. Blue Dock Station heeft geen bereik en de lodge kijkt uit over de groene bergen. In de avond koken we in de buitenkeuken en gaat het kampvuur aan. We drinken gezellig met zijn alle wat biertjes en ciders terwijl er weer honderden sterren boven ons staan.


Na een goede nacht slaap en een ontbijtje in de zon mag ik naar de manage voor een trektocht door de bergen. Ik krijg boomer toegewezen en klim op haar rug. Het voelt al meteen redelijk vertrouwd en na een klein proefrondje zijn we klaar om te gaan. Het is een drie uur durende tocht door de bergen waarbij we langs de mooiste uitzichten komen. Wat is Nieuw Zeeland toch prachtig! Boomer luistert goed en brengt mij weer veilig terug naar Blue Dock Station. Daar aangekomen besluiten we verder niet zo veel meer te doen omdat de dag erna een vroege en actieve dag gaat worden. We pakken daarom onze ciders uit de koelkast en gaan in het zonnetje kletsen. We kruipen allemaal vroeg ons bed in, om uitgerust te zijn voor de dag erna.


Om 5 uur gaat de wekker, maar ik heb veel zin in deze activiteit dus dat maakt het wat minder erg. Vandaag staat de Tongariro Crossing op de planning, wat een van de mooiste eendaagse hikes ter wereld moet zijn. Het is een hike van 19,7 km door vulkanisch grondgebied en veel ervan was het decor voor Lord Of The Rings. Samen met Maartje en Lizzy lopen we langs de mooiste en raarste landschappen. Het hoogtepunt was zeker de Emerald lakes, waar 3 heldere en kleurrijke meren zijn in het midden van het vulkanisch gebied. Na 7 uur komen we aan bij de finish en voelen we dat we morgen spierpijn gaan hebben. Gelukkig heeft onze accommodatie een goede avond voor ons geregeld. We beginnen met een halfuurtje in de jacuzzi en een lange douche. Daarna wordt onze pizza geserveerd en als dessert hebben we een brownie en cheesecake, waarna we nog even met een kop thee naar de foot spa gaan. Helemaal ontspannen kunnen we ons bed in kruipen.


We staan weer vroeg op met toch wel een beetje spierpijn. Vandaag arriveren we in Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Na het inchecken gaan we naar het Te Papa Museum wat veel groter is dan we hadden verwacht. Het is een erg interactief museum en vooral de 'Gallipoli: The scale of our war' tentoonstelling vinden wij erg mooi. Je ziet de invloed van de eerste wereld oorlog op Nieuw Zeeland en er zijn enorm grote poppen te vinden van belangrijke Nieuw Zeelanders in de oorlog. De poppen zien er levensecht uit en zijn heel mooi gemaakt. Na een aantal uur doorgebracht te hebben in het museum, hebben we honger gekregen en gaan op zoek naar de nightmarket voor wat eten. Uiteindelijk belanden we in de bar bij het hostel en begint een gezellige avond. We gaan nog even door naar een andere bar voor wat dansjes en ik ben blij dat ik de volgende dag kan uitslapen! Dat uitslapen doe ik dan ook en verder heb ik een was en regeldag.


Na een rustig dagje wil ik vandaag meer van Wellington zien. Eerst loop ik naar Mount Victoria voor een uitzicht over de stad en erna bezoek ik de Weta Cave. Dit is de studio waar ze alles voor de filmwereld maken. Je kunt het zo gek niet bedenken en hier maken ze het. Films zoals Avatar, Lord of the Rings, The Hobbit, King Kong en vele andere zijn hier gecreëerd. Ik krijg een tour door de werkplaats waar ze momenteel aan de nieuwe avatar films werken. Helaas mag ik er geen foto's maken maar het was heel interessant om te zien. Momenteel zit ik op een terras in het park mijn blogs bij te werken want ik liep wat achter. Het zonnetje schijnt, ik heb uitzicht op de haven en het park, jazz muziek op de achtergrond en een ijskoffie voor me. Ik vermaak mij zo prima tot het eind van de dag. Relaxt pak ik mijn spullen in en ben ik klaar om de volgende dag heel vroeg op te staan en naar het Zuidereiland te vertrekken. 


De ferry waarmee we naar het Zuidereiland vertrekken heeft een bioscoop, dus wij hebben al snel onze plek gevonden. Met ieder twee luxe stoelen voor zichzelf komen we de komende uren wel door. In Pixton zien we een Nederlandse bakkerij en daar moesten we even naar binnen. De verkoopster vraagt meteen of wij Nederlands zijn en verteld ons in het Nederlands wat het assortiment is. Met saucijzenbroodjes, tompoezen, kaasbroodjes, speculazen en gevulde koeken lopen we de winkel weer uit. De lunch voor vandaag is ook weer geregeld! Met de bus rijden we verder naar Nelson, dit plaatsje staat bekend als de wijnstreek van Nieuw Zeeland. Tijd om weer wat wijnen te proeven... We kiezen onze favoriet uit en nemen een paar flessen mee voor het avondeten. Na weer een paar uur in de bus komen we aan in Marahau, een klein plaatsje aan de rand van het Abel Tasman National Park (vernoemd naar de Nederlander die als eerste blanke in NZ was). Het is al laat en we gaan meteen eten en onze wijn openen. Per toeval kom ik daar ook 2 Schaijkse tegen waar ik nog een biertje mee drink, kleine wereld! 


De volgende dag gaan Sarah en ik samen het National Park verkennen. We lopen in totaal 15 km door het groene park en langs alle mooie baaien. We stoppen op ieder strand en liggen daar lekker in de zon. Het park is een fantastisch mooi park, met het een nog groener en blauwer dan het ander. We zijn gezellig aan het kletsen en hadden ook niet in de gaten dat we alweer zoveel kilometer hadden gelopen. Bij terugkomst in the Barn, spelen we wat kaartspellen totdat we naar bed toe gaan.


Vandaag ga ik wederom het National Park in en het eerste gedeelte van de 2/3 daagse hike lopen. Een gedeelte daarvan heb ik de dag ervoor ook gelopen dus we gaan er vandaag iets sneller doorheen. Dat moet ook want om half 1 staat Tom op ons te wachten met een uitgebreide lunch op het strand. Verse koffie, broodjes, sapje, fruit, proteïne ballen en brownies... En dat met uitzicht op een prachtig strand. Nadat alles op is, zijn we klaar voor de volgende activiteit. We gaan terug kajakken en de eilanden bekijken in het park. Samen met Harmen deel ik een kajak en Tom laat ons allemaal mooie plekken zien. Rondom Adele Island zien we veel zeehonden op het eiland en zwemmend in de zee. Wat een onelegante dieren zijn het ook, maar zeker leuk en grappig om te zien. We maken nog een stop op Fishermann Island om de benen te strekken en het eiland te verkennen. Daarna stappen we de kajak weer in en gaan we terug naar het vaste land. In de avond is er een open mic night in een bar in het centrum waar we naar toe gaan, het blijkt dat een van de meiden uit de bus super goed kan zingen. Na een applaus en een drankje en alle activiteiten ga ik moe maar vrolijk naar bed. De dag erna heb ik een rustig dagje, ik loop naar het strand en ga lekker in de zon liggen om zo mijn eindelijk een keer bruine kleur te onderhouden. In de middag verplaats ik naar een hangmat en in de avond naar de keuken waar we met zijn alle eten.


Abel Tasman is echt een ontzettend mooie plek maar vandaag ga ik weer verder met een nieuwe bus naar Westport. Onderweg komen we weer langs een paar mooie uitzichtpunten en lopen we de Cape Foulwind Walkway. Halverwege de walk komen we aan bij een punt waar je heel veel zeehonden kunt spotten, er zitten we ongeveer 200 maar als ze stil liggen zijn ze moeilijk te vinden. We zien ze uiteindelijk slapend, zwemmend en spelend op de rotsen. Hierna rijden we verder naar Westport waar we met zijn alle eten en erna naar het strand vertrekken. Op het strand maken we een groot vuur met zijn alle, drinken biertjes en zien de zon weg zakken. Wat een mooi leven hebben we ook! 


Vanuit Westpoort rijden we vandaag naar Greymouth via een van de mooiste kustroutes ter wereld. Pip en ik zorgen dat we een plekje voorin de bus hebben om zo alles goed te zien. We rijden 80 kilometer langs de kust met iedere keer weer een prachtig uitzicht. Wat later stoppen we in Punakaiki om de pancake rocks te bekijken. Terwijl we naar de rotsen in het water aan het kijken zijn komen er nog even een aantal dolfijnen voorbij. Na afloop eten we (natuurlijk) nog een hapje pannenkoeken voordat we gaan lunchen op het strand in Hokktika. In de avond arriveren we in Franz Josef wat weer een hele andere plek is. Door de gletsjers en bergen krijg je een beetje een wintersport idee. Onze accommodatie is ook in die stijl gemaakt en bij aankomst krijg ik meteen een wijntje aangeboden omdat ik het enthousiaste reageerde op het happy hour... Prima welkom! Daarna moest ik natuurlijk ook naar het Happy Hour toe en we hebben nog gezellig vele laatste drankjes gedronken...


Het eerste wat we doen als we de dag erna wakker worden is het weer checken, want met goed weer staat er weer een hele vette activiteit te wachten! Gelukkig schijnt de zon en zijn er weinig wolken te bekennen. Douchen, ontbijten en dan gaan we ons snel melden voor de helihike. We worden met een helikopter afgezet, midden op de gletsjer! Wauw wat een uitzicht weer, en het voelt ook lekker decadent om met een helikopter vervoerd te worden. We bedanken de piloot en binden dan onze spikes om onze schoenen zodat we meer grip hebben op het ijs. Het water is zo puur hier, dat je het rechtstreeks kunt drinken. De Franz Josef Gletsjer verplaatst iedere dag 7 meter waardoor de gids met een ijsbijl de weg vrij maakt voor ons. We hiken, klimmen en glijden zo 3 uur door de gletsjers. Dan is het alweer tijd om weer met de helikopter terug te keren, maar wat een vette ervaring was dat! In de middag nemen we nog plaats in de hot pools om te ontspannen. We hebben honger gekregen van de hele dag en dat is maar goed ook want er staat een pizzafest op het menu! Er worden onbeperkt allerlei verschillende pizza's geserveerd en we eten ons iets te vol. Na nog een drankje sluiten we deze wederom mooie dag af. Het is soms niet te geloven hoeveel verschillende vette activiteiten er in Nieuw Zeeland zijn en hoe snel het landschap hier veranderd.


21-11 / 04-12
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Ria Megens:
    6 december 2017
    wat een geweldige vakantie heb je toch zo afwisselen mooi om te lezen een beetje jaloers en met de helikopter mooie ervaring .Hier tuigen we de kerstboom op tot ziens naar je volgende verhaal doeiiiii
    groetjes Ria Megens
  2. Corry van Berkel de Waart.:
    7 december 2017
    Wat een mooi reisverslag,ik ben samen met mijn man Hein van Berkel uit Herpen,die helaas overleden is in 2007 Ook daar geweest.Voor mij hele mooie herinneringen.Ik wens jou nog een fantastische reis toe.Lieve groeten Corry van Berkel uit Herpen.