Roadtrip door Tassie

Na een laatste stapavondje in Sydney worden Marielle en ik om 4 uur in de nacht opgehaald door twee jongens voor een lift naar Melbourne. Het is een lange rit maar wij mogen en kunnen lekker op de achterbank slapen. Na ongeveer 12 onderweg te zijn geweest kom ik aan in mijn hostel in Melbourne. Eigenlijk ben ik vrij moe en wil ik even een dutje doen maar mijn kamergenoten, Luca en Donna vragen of ik mee wil naar St kilda voor een foodfestival. Oké gezellig, ik fris me even op en dan gaan we met zijn drieën naar de wijk aan het strand. St Kilda is een gezellige en levendige wijk waar veel te doen is. Overal is muziek, zijn mensen aan het kite surfen, beachvolleyballen en aan het chillen. Wij lopen een stukje door naar de eetkraampjes en eten een lekkere paella, luisteren naar de muziek en zien de zonsondergang. Dat betekend ook dat de pinguïns actief worden. We gaan een poging wagen om ze te zien bij de pier. We hebben geluk want we kunnen er vrij snel een aantal spotten. Wat een schattige en onhandige dieren zijn het! Terug in het hostel drinken we nog een kop warme chocomelk voordat ik wat slaap ga inhalen.

Met mijn kamergenoot Luca ga ik mee met de Free Walking tour, we zien veel mooie kleine straatjes, bijzondere streetart en verborgen plekjes. Bijna bij iedere plek denken we, ohh hier wil ik nog een keer naar toe! Melbourne is een hippe stad met veel kunst en leuke eettentjes. We drinken een koffie en verkennen ook nog de buurt Fitzroy. In de avond is er een uitgebreide barbecue in het hostel, waar we aan mee doen en met corona's en kaarten vermaken we ons goed.

Na een gezellig avondje wordt ik rustig wakker met mate (soort sterke kruidenthee uit Argentinië) met mijn kamergenoten en kijk ik wat ik verder nog wil doen in Australië. Met Simone had ik een beetje contact gehad over een roadtrip door Tasmanië. Ze laat mij weten dat ze toch een plekje vrij hebben maar dat ze morgen vertrekken! Ehmmm... Oké, laten we dat doen! Ik boek een ticket voor de volgende ochtend en ga dan nog een dagje genieten van een mega hete dag in Melbourne. Het is 42 graden en Marielle en ik gaan samen naar Brighton Beach voor wat verkoeling. Overal staan mooie kleurrijke strandhuisjes en met een windje en vele duiken in de zee komen we de dag prima door. In de avond eten we samen wraps met zalm in het appartement van Marielle en nemen we weer even afscheid.

Om 3 uur in de ochtend gaat mijn wekker voor mijn vlucht naar Tasmanië. Tasmanië is de enige staat waar ik nog niet ben geweest maar ik heb er vele goede verhalen over gehoord. Het is 3x zo groot als Nederland maar er wonen maar 500.000 mensen en 21% van het eiland is benoemd tot National Park. Bij mijn aankomst ontmoet ik mijn nieuwe reisgenoten voor de komende 13 dagen. Polly uit Brazilië, Simone uit Nederland en Yu uit Japan. We halen de gehuurde auto op en beginnen aan onze roadtrip. We hebben besloten om eerst naar Bruny Island te gaan. We nemen de ferry en komen aan op een prachtig groen eiland met aan alle kanten zicht op de heldere blauwe zee. We stoppen voor een kaasproeverij en zien vele walibis. Wanneer we goed kijken zien we ineens 2 albino walibis voorbij komen. Apart maar een mooi gezicht! In de middag maken we een strandwandeling langs Adventure Bay en zoeken erna een kampeerplek uit. We vinden een mooie camping aan het strand en zetten daar voor de eerste keer onze 2 tenten op, wat verrassend makkelijk en snel gaat. Na het eten, leren we elkaar allemaal nog wat beter kennen en gaan dan vroeg naar bed.

Met een kampeerplek aan het strand willen we de zonsopkomst niet aan ons voorbij laten gaan. Zo staan we om 5.20 uur langs ons bed en zijn we de eerste op het strand. Het is bewolkt maar we kunnen nog steeds een mooie kleurverandering zien. Aangezien we toch al wakker zijn, besluiten we door te gaan naar de Truganini Memorial/look out. Het verhaal rondom Truganini is erg triest maar de look out is prachtig! Het eiland is hier heel smal waardoor je aan twee kanten strand en zee hebt. Wat een uitzicht weer... Rustig worden we hier wakker, ontbijten en gaan dan nog even terug naar Adventure Bay om op het strand te liggen. Later pakken we met de auto de ferry terug en rijden door een ontzettend mooi uitgestrekt landschap met hier en daar een klein dorpje. We stoppen in Cygnet voor een late lunch en een koffie. Dit is een klein, gezellig hippie plaatsje met allerlei versiering rondom de prullenbakken, verkeersborden en bomen. De mensen zijn vriendelijk en het is een goede stop voor een lunch. In de middag rijden we door naar Mount Field National Park waar we onze nacht doorbrengen. Overal om ons heen zijn opossums, walibis, vele verschillende vogels en duizenden sterren.

Vijf minuten vanaf onze kampeerplek begint een track langs verschillende watervallen, speciale bomen, planten en een rivier. Er werd regen aangegeven maar gelukkig is de zon toch al doorgebroken. Alleen in bepaalde gedeeltes van Australië leeft de vogelbekdier en in Tasmanië is de beste kans om deze te spotten. Na een paar minuten lopen zie ik iets bewegen in het water, ik stop en zie de snavel van een vogelbekdier naar boven komen recht voor onze neus! Het is een zeldzaam dier en normaal gesproken moet je veel geduld en geluk hebben om er eentje te zien... en hier zwemt en speelt er een op twee meter afstand van ons! Onze dag is al geslaagd maar erna komen we aan bij de Russel Falls, wat een indrukwekkende brede waterval is met meerdere lagen en een hoogte van 45 meter. Ook de andere plekken zijn mooi om te zien. Na de track gaan we naar een cafeetje voor koffie en een lunch zodat we klaar zijn om een stukje te gaan rijden. In vergelijking met de rest van Australië is alles hier heerlijk dichtbij. We komen aan op een camping plaats waar verder alleen nog een ander koppel staat. Het uitzicht dat we hebben is fantastisch! We kijken uit over de vallei en verschillende bergen voordat we de tent dichtritsen.

We worden wakker en zien vanuit onze tent de wolken weg trekken tussen de bergen. Wat een toplocatie om wakker te worden! Na een ontbijtje maken we twee korte wandelingen naar de Donghys Hills en de Nelson Falls, waar we weer opnieuw worden getrakteerd op mooie uitzichten. Bijna alles in Tasmanië is groen maar wanneer we Queenstown inrijden kleurt de omgeving rood/bruin. Er is veel koper en andere grondstoffen te vinden waardoor de sfeer in het dorpje anders aanvoelt dan de rest van Tasmanië. Na verschillende look outs te hebben gezien gaan we voor een Tassie curry scalop pie, de specialiteit van Tasmanië. Het smaakt erg goed en we gaan verder naar het pittoreske Strahan. In de Lonely Planet wordt het omschreven als een plek die zo gebruikt kan worden in een Disney film set. We verkennen de kleine maar mooie plek en rijden erna naar Theo en Wendy, familie van Simone die in Strahan wonen. We mogen bij hun in huis slapen en worden vriendelijk ontvangen. Theo is een Nederlander maar woont al bijna zijn hele leven in Australië. Tijdens het eten dat Wendy heeft gekookt vertellen ze daar leuke verhalen over. Wij hadden rode wijn meegenomen als bedankje, maar na een paar slokken geeft Yu mij haar halve glas wijn, begint te lachen en geeft toe dat ze al dronken is... Hahah het vooroordeel over Aziaten en drank maakte ze in ieder geval waar! ;)

Na een uitgebreid ontbijtje nemen we afscheid en gaan naar Macquaries heads. Een strand waar de Harbour begint. Na een strandwandeling rijden we verder via een mooie route met vele haarspeld bochten naar Mount Cradle National Park. We komen langs een aantal mooie Look outs en plannen hoe en waar we verder heen willen tijdens onze roadtrip. We komen redelijk betijds aan op onze kampeerspot en vieren de verjaardag van Simone met Chocolade cake terwijl de zon ondergaat.

Wanneer we wakker worden merken we meteen dat het weer vandaag niet mee zit.. Het regent en is er veel mist. We wilden vandaag een hike gaan doen van 8 uur maar met dit weer is het toch wat minder prettig en kunnen we waarschijnlijk niets zien vanaf de top. We besluiten om ons plan om te gooien en eerst naar Launceston te rijden. Er is in de stad meer te doen in de regen en we hebben daar weer een slaapplaats bij familie van Simone in een huis. Onderweg stoppen we in Sheffield, wederom een klein plaatsje maar met heel veel streetart. Overal zijn muurschilderingen, graffiti en andere vormen van kunst te vinden. Erg leuk om te zien! We lopen hier een tijdje rond en maken er een culturele dag van door hierna het Queen Victoria Museum & Art Gallery te bezoeken. Eenmaal aangekomen bij de familie, worden we super gastvrij ontvangen met heel veel lekker eten. Het gezin heeft nog veel Nederlandse tradities en decoratie in huis. Ook maken ze zelf vaak kroketten, oliebollen en gehaktballen, leuk om te horen. Gelukkig is de regen gestopt en de familie neemt ons mee naar allerlei mooie plekken van de stad. Vooral de Gorge in de stad is prachtig. Het is een grote Gorge met er omheen een park, zwembad, kabelbaan, restaurants, barbecues en vele mooie looproutes. We zien er ook veel verschillende wilde dieren zoals walibis, pauwen, vogels, zwarte zwanen en opossums. Na allerlei plekken gezien te hebben sluiten we de dag af met een koud biertje. 

Vandaag bezoeken we Bridestowe Lavender Estate, een lavendel landgoed wat er ontzettend mooi uit ziet met alle paarse velden op het heuvelachtige landschap. De geur rondom ons is ook erg lekker en we lopen rustig rond tussen de velden. We zijn gelukkig vroeg zodat er nog weinig andere mensen zijn. Voordat we verder gaan, drinken we cappuccino en thee met lavendel smaak in het restaurant, best wel lekker eigenlijk! Hierna stoppen we bij een blueberry farm waar we zelf met een emmertje onze bosbessen mogen plukken. Toch nog een beetje farmwork gedaan.. Haha Met allemaal een kilo besjes gaan we weer verder. We lunchen in het stadspark en zien de aapjes daar rond klauteren. Hierna nemen Mike en Alice ons mee voor een hike naar een ander gedeelte van de Gorge en de dam. We hebben hiervan allemaal honger gekregen dus de barbecue gaat aan en we maken er een gezellige avond van met een uitgebreid dessert en Tasmaniese biertjes.

De wekker gaat al om 6 uur vandaag want we willen de Cradle Mountain gaan beklimmen en het is eerst nog 2 uur rijden vanaf Launceston. Polly heeft besloten om eerder terug te gaan naar Melbourne omdat ze teveel wagenziek wordt van de kronkelige wegen door de bergen. We nemen afscheid van haar en rijden dan naar het begin van het National Park. Je kunt hier vele verschillende hikes doen en combineren. Wij kiezen ervoor om naar het hoogste punt te gaan en dan via de meren onze weg terug te gaan naar de auto. Gelukkig is het weer vandaag een stuk beter dan twee dagen geleden. Het begin van de hike is vrij makkelijk maar vanaf Marions Look out wordt het een stuk pittiger. Je kunt hier niet meer lopen maar je moet echt klimmen over de rotsen met handen en voeten, om naar boven te komen. Het is soms best wel gevaarlijk en avontuurlijk maar heel vet om te doen! Als we eenmaal de top hebben bereikt, hebben we echt een fantastisch uitzicht. Wauw, overal om ons heen zien we bergen en we kunnen door het heldere weer, heel ver weg kijken. We hebben drop mee gekregen van Mike en Alice en wanneer we deze uit onze rugzak pakken, vraagt er ineens iemand in het Nederlands of we misschien wat drop tegen stroopwafels willen ruilen... Haha Staan we dan op de top van Cradle Mountain drop en stroopwafels te eten! Het is nog een lange weg terug naar beneden en na uiteindelijk 8,5 uur aan het hiken te zijn geweest bereiken we het eindpunt. Het was een zware hike maar ontzettend mooi en we zijn heel blij dat we ervoor terug zijn gegaan. Vanuit de auto zien we ook nog twee wombats rond snuffelen. We rijden de weg terug naar de familie zodat we daar lekker kunnen douchen en goed slapen na deze top dag.

We hebben deze ochtend geen wekker gezet en met het opstaan voelen we gelijk dat we heel veel spierpijn gaan hebben. Na een uitgebreide douche, ontbijt wat plannen en een afscheid gaan we onze reis weer voort zetten. We rijden naar The Bay Of Fires. Wanneer we in het gebied aankomen rijden we meteen langs een prachtige kustlijn. We besluiten eerst naar The Gardens te gaan voor een lunch op het strand. Het strand is hier zo wit, de oceaan helder turkoois en de rotsen hebben een oranje kleur wat voor een mooi contrast zorgt. Het zonnetje schijnt en het is 27 graden maar het waait ook behoorlijk dus we laten de duik nog even op ons wachten. We maken nog een lange strandwandeling op Binalong Bay en rijden erna naar een kampeerplek. Deze ligt meteen aan het strand. Het is letterlijk 2 meter lopen vanaf onze tent, wauw wat een prachtige plek weer. We eten op het strand en leren elkaar Japans en Nederlands in de avond. Wanneer we in bed liggen (voor de eerste keer met zijn drieën) ritsen we het dak van de tent open zodat we naar de sterren kunnen kijken vanuit ons bed, voordat we weer in slaap vallen.

Langzaam wordt ik wakker omdat de zon de tent verwarmd. Ik sta op trek mijn bikini aan en zet 10 stappen voordat ik op het mooie, verlaten strand sta. Met mijn blauwe besjes word ik hier rustig verder wakker en lees ik in mijn boek. Easy like a Tuesday morning ;) 2 uur later zijn Simone en Yu ook wakker geworden en ontbijten we uitgebreid op het strand. We pakken onze spullen en rijden naar het volgende plaatsje genaamd Bicheno. We lunchen bij een leuk barretje buiten in de zon, met voor mij natuurlijk een ijskoffie. We gaan hierna verder het stadje ontdekken en de vele stranden. Vanuit Redbill Beach kun je wanneer het eb is naar Diamand Island toelopen omdat er dan een soort pad ontstaat in de zee. Dit zorgt voor een prachtig plaatje en wij besluiten er wat langer van te genieten door na een ronde over het mini eiland er onze handdoeken uit te spreiden. We zien de opening in de zee veranderen naar mate de tijd verstrekt, waardoor het eiland weer minder goed bereikbaar wordt. Voor ons is het ook weer tijd om verder te gaan naar de volgende plek. We rijden naar Wineglass Bay waar we weer een hele mooie kampeerplek aan het strand vinden. We eten op het strand terwijl de zon onder gaat, wat een perfect plaatje!

Vanuit onze kampeerplek hebben we een eigen trappetje naar het strand. We ontbijten daar en genieten nog een keer van deze mooie plek. Wineglass Bay is misschien wel de bekendste plek van Tasmanië en wanneer we de parkeerplaats oprijden om de walk te lopen, naar het uitzichtspunt en het strand, is het voor de eerste keer in Tasmanië druk met mensen. Na vele trappen komen we aan bij het uitzicht en na nog meer trappen bij het strand. Weer een mooi plekje. We liggen een paar uur op het strand in de zon voordat we de weg weer terug lopen. We zien nog verschillende walibis, een dodelijke slang en aparte vogels voordat we de auto weer bereiken. We komen door verschillende schattige dorpjes via een mooie weg langs de kust terwijl we naar de volgende kampeerplek rijden.

Vandaag gaan we eerst naar Richmond, een klein plaatsje met een grote historie. De oudste brug en gevangenis van Australië zijn hier te zien. We lopen over de brug en gaan dan de gevangenis van binnen bekijken. Raar hoe het vroeger soms geregeld was... Mensen zijn hierheen gebracht voor zulke kleine wetsovertredingen. Verder bekijken we op deze warme dag een look out en komen dan aan in Port Arthur. Ook deze plek heeft een rijke historie. Port Arthur werd door de Britten gebruikt om gevangen naar toe te verschepen in het verleden. Vrijwel alle gevangen die hier zaten, werden beschouwd als de zwaardere criminelen. Op hun werden ook verschillende straffen en methodes geprobeerd. Bijvoorbeeld lijfstraffen, geen enkel geluid of menselijk contact voor dagen of beloningen met wel of geen eten. Interessant om te horen maar ook raar, de plek is namelijk super mooi. Er woonde hier ook gezinnen in prachtige huizen die samen een klein dorpje vormden. Het contrast is erg groot en het is moeilijk voor te stellen wat er hier allemaal is gebeurd. Na alle info drinken we nog wat en gaan dan weer een stuk rijden. Het is alweer onze laatste avond en we hebben daarom veel lekker eten en biertjes gekocht voor een barbecue. We vinden een mooi plekje langs het water, zetten een muziekje aan en we kletsen gezellig tot de zon onder is en de biertjes op.

In de ochtend pakken we onze backpacks weer goed in (wat steeds moeilijker begint te worden) en ruimen we de auto op. We nemen afscheid van Yu en zetten haar af op het vliegveld. Simone en ik gaan nog naar Mona, het museum van Hobart en Tasmanië. Het heeft 75 miljoen gekost om dit museum te maken en het is ook een bijzonder gebouw. Het blijkt dat er dit weekend een speciaal festival wordt gehouden in het museum waardoor er vele extra dingen te doen zijn. We zien optredens, rare mensen, muziek, kunst, lekker eten en een goed biertje. Helaas is het dan voor mij ook alweer tijd om het mooie Tasmanië te verlaten.

04-01 / 19-01